Pół wieku bywałeś zawsze w drodze
Pół wieku (tyle lat) bez Boga i z bogiem
Pół wieku goniłeś piękne marzenia
Pół wieku śpiewałeś szukając spełnienia
Pół wieku człowieku
To dużo i mało
Pół wieku człowieku
Czas jakby oszalał
I pędzi przed siebie
Aż trudno mu w biegu dotrzymać jest kroku
A do mety daleko
Idziesz naprzód i nie liczysz strat
Chodź czasem upadasz jak domek z kart
Wiesz, że prowadzi ciebie Bóg, a nie fart
Do celu podążasz wciąż
I nigdy nie opadniesz z sił
Z losem o swoje będziesz się bił
Wgryzając się w życia miąższ
Do celu podążasz wciąż
Mimo spojrzeń złych i zatrutych języków
Mimo uwag zazdrosnych krytyków
Już prawie pół wieku
Dla duszy dajesz ludziom leku
Pół wieku poznałeś dobrze siebie
Pół wieku jak słońce na niebie
Pół wieku (tyle lat) bywałeś zżyciem pijany
Pół wieku kochałeś i byłeś kochany
Pół wieku człowieku
To dużo i mało
Pół wieku człowieku
Czas jakby oszalał
I pędzi przed siebie
Aż trudno mu w biegu dotrzymać jest kroku
Do mety daleko
Pół wieku człowieku
To dużo i mało
A przecież nam jeszcze coś chyba zostało?
Bo jedno pytanie powraca z uporem
Czy jesteś na górze, czy jesteś na dole?
Tak jest - jedna miłość dla całego świata
Dla wszystkich ludzi!
Pół wieku... Ej!
