Fagra Blóma Tú Sum Prýðir

Fagra blóma, tú sum prýðir Fjallatindar, berg og skørð, Bø og ong og grønar líðir, Hvat er fagrari á jørð? Eina blómu tó eg kenni, Fagrast hon av øllum er, Sjálvt ei rósan líkist henni: Tað er hon, eg valdi mær. Blómur spretta móti vári, Følna, tá ið heystið er. Mín hon blóma man alt árið, Um so kalt og kavi er. Einaferð hon bert kann blóma, Følnar hon, eg følni við. Fylgja skal eg blómu míni Til tann síðsta hvíldarfrið. (Solo) Einaferð hon bert kann blóma, Følnar hon, eg følni við. Fylgja skal eg blómu míni Til tann síðsta hvíldarfrið. Til tann síðsta hvíldarfrið.