Arghavan

ارغوان شاخه‌ی هم خون جدا مانده‌ی من

آسمان تو چه رنگ ست امروز

آفتابی ست هوا یا گرفته ست هنوز

من درین گوشه که از دنیا بیرون ست

آسمانی به سرم نیست از بهاران خبرم نیست

آنچه میبینم دیوار است

آه که این سخت سیاه آنچنان نزدیک ست

که چو بر می‌کشم از سینه نفس نفسم را بر می‌گرداند

ره چنان بسته که پرواز نگه

در همین یک قدمی می‌ماند