Texty
Ben dün akşam öldüm, İstanbul’uma yas mı kaldı
Ben bu gece gökteyim, beyaz kanatlarımda çıktım
Ben birine aşığım, yanımda kim mi kaldı
Bak, beyaz kefendeyim, başımda bir mezar taşı
Bir sual soruldu ancak, cevabı anmaz oldu
Ben cevaptım, feat cevaptım, yanımda kimse yoktu
Bir demet kural gerek, gerek rahata kavuşmak
Sevgi demek, hoşgörü, neden hayalde kalmak
Doğdu insanoğlu, buydu, buydu bir riyakar
Gündüze kavuştuğumda, bir de bir geceydi kar
Sebeb bunun özünde vardı, sıkıntılar boğar
Ve tek başına kaldığında hangi zil çalar
Nizam dedik, hatamı ettik, boyun mu eydik
Gitmek istediğimi anladım, bir anda yol mu kestik
Ben gecemde yolcuyum, bunu böyle bildik
Sanma milyonant düşerdi, biz bu yola böyle geldik
En derindeyim, ben hep yerimdeyim
Tek bir sigara verin, yeah, bu son nefeslerim
Elimde bu kadarıyla o kadar ağır yük ve
Görünce içimi parçalayan onca his ve
Liste üstü karalı isimlerle dolu
Enine boyuna incelediğim kadarıyla hayat imtihan yolu
Sağım solum, restleşen meleklerimle savaş yeri
Umutlarım vardı, toprak aldı şimdi çoğu
Rota doğu, doğrularımın doğurduğu sorunlarımla haşat olur
Bedenim her akşam nikotin aşkıyla
Nefes alır, en çok sevdiği keten tohumlarıyla
Yaş dolu yürek, ıslak elin hasatlarıyla
Vasat bir yaşam düştü payıma, ancak düşen korla yanacak
Basit bir taslak üstüne kurduğu hayat sancak
Goncası gülleri çabuk solar ve goncası
Suskunluk, bıktım demenin falan filancası
Aşkım en derin yerinde
Vurdum dibe
Zaten artık sevgim bile yetmedi bize (bize)
İçimde hayatım hep düze
Sensiz kendine
Seni özler, arar, gözlerim her yerde
Aklımda az önce söyleyeceklerim vardı
Cesaretimde vardı, benim için zor andı
Bir iki kelime dilimin arkasında saklı
İçimde duman içinde, yerde ezdiğim bir filtre
Neden başımda patlamakta bugüne saklı tüm hayaller
Yazarak işte, dilimin varmadığı o günde
Sevdin mi demenin bir önemi kalmamıştı
Çekip giderken, bu kelime dilime dolanmıştı
Gel, bugün de rüyamda ol, benimle özlem var
İçimde gizlenen bir yer sana özel köşem var
Evimde, odamın her kırık duvarında
Hatıranla kaplı, her yanda bir anın var
Kapat bu konuyu artık, yeni bir defter aç ve başla baştan
Rahat bir uyku yok mu, içine çok mu kapanık insan
Çekip gider de anılar hiç gider mi, unutalım bu anı, gel çıkar kafandan
Bugün benim doğum günümdü, akşam üstü fark ettim
Bir perde aralanır ki, aklının içinde usulca
Dokunduğunda fark eder misin hayatı son kez
Küçük bir kutuda saklı kaldı her anı
Hani güneş doğar ya her sabah bu şehre
Hani bir sis çöker ya her akşam bu kente
Bir akşam üstü elvedası kilitlerdi ruhumu
Dumanlar ardı, hoş düşünceler, bir kaç yudum umut
Unut, unutulanlar adına, unut, tekrar
Yırtılan o sayfalar kadar değerlisin
Değermisin, hikayesin dudaklarımda hâlâ
Senin için yazıldı günlüğümde son sayfa
Neyse, adımların gelirse yanıma
Azrail de talip olsa aynı anda canıma
Bir selam, veda demek mi sence, Kahra
Kırık hayatlar etrafı bir kalemle son nokta
Aşkım en derin yerinde
Vurdum dibe
Zaten artık sevgim bile yetmedi bize (bize)
İçimde hayatım hep düze
Sensiz kendine
Seni özler, arar, gözlerim her yerde
Öncelikle tanıştığım o güne var şükür borcum
Kaç kanatlı bir meleksin, küçük ve masum
Sonrasında elimi uzatıp bir merhaba
Gönlümün tutuş satırlarında son elveda
Ben tam büyürken vazgeçtim öncelerden
Hiç düşünmeden yok saydı ilk senem
Çocuk yürekliyim, bir kez olsun üzmek istemem
Dedim ya, ruh eşim ben, sen de ben
Sensiz geçirdiğim günlerin telafisindeyim
Dilimi kestim, inadı kes, hatrı sevgilim
Benim kadar canın dayanmaz buna inan
İçimden geçenlerin dışarı vurması
Sen nefessin, her daim ihtiyacım
Gördüğüm en uzun ve en güzel rüyasın
Kilitli kalbi açabilen tek anahtarımsın
İşlediğim en saf günah, iyi ki varsın
Aşkım en derin yerinde
Vurdum dibe
Zaten artık sevgim bile yetmedi bize (bize)
İçimde hayatım hep düze
Sensiz kendine
Seni özler, arar, gözlerim her yerde
Written by: Gökhan Baltaş
