Ved Rundarne

No seer eg atter slike Fjøll og Dalar

som deim eg i min fyrste Ungdom saag

Og sama vind den heite Panna svalar

og Gullet ligg paa Snjo, som fyrr det laag

Det er eit Barnemaal, som til meg talar,

og gjer' meg tankefull, men endaa fjaag

Med Ungdomsminni er den Tala blandad

Det strøymer paa meg, so eg knapt kan anda