Nejlepší skladby od interpreta ΚΑΠΙΟΙ
Kredity
PERFORMING ARTISTS
ΚΑΠΙΟΣ
Performer
COMPOSITION & LYRICS
Δημήτρης Κωνσταντόπουλος
Composer
Αλκιβιάδης Αλεξανδρής
Composer
Ευάγγελος Κουνάβης
Composer
PRODUCTION & ENGINEERING
Γεώργιος Θεοδωρόπουλος
Mixing Engineer
Texty
Η καλύτερη δαπάνη που κάθε κράτος θα μπορούσε να κάνει
για να έχουμε στον κόσμο ειρήνη, θα ήταν να διαθέσει
χρήματα, όχι πάλι για πολεμικούς εξοπλισμούς μα να
εμπλουτίσει στις αρτηρίες της κοινωνίας τους εκπαιδευτικούς
μαστούς της, αυτό μας λείπει άλλωστε,
καθολικά εκπαιδευμένοι άνθρωποι ούτως ώστε
με την κριτική τους σκέψη να φιλτράρουν τα ερεθίσματα
που δέχονται απ' το περιβάλλον τους, μα αυτοί σε θέλουν
στεγανό και μονομερή, στο σκοτάδι της άγνοιας δίχως κερί,
όσα πιο λίγα ο καθένας μας ξέρει τόσο συμφέρει
γι' αυτό και η γόνιμη λαϊκή αμφισβήτηση
όταν γίνεται με ελεύθερη βούληση
συντελεί θετικά, ποιοτικά στην ανθρώπινη μετουσίωση,
κι' αναγνωρίζουν πως τα πάντα έχουνε λύση αν είναι γνήσιος
ο διάλογος, πράγμα που δεν συμβαίνει ετησίως,
αφού τα μέτρα που λαμβάνουν ατελέσφορα κάθε φορά
δεν επιλύουν κοινωνικά προβλήματα, -απ' την άλλη-
οι αυξήσεις των τιμών στα υλικά αγαθά και τις υπηρεσίες
σε συνάρτηση με μισθούς και συντάξεις, που αποτελούν
μια ανεπαρκή ανταμοιβή για τις χαμηλές κοινωνικά τάξεις,
υποβαθμίζουν το βιοτικό μας επίπεδο, το κάνουν να είναι
επίπεδο, πιο κάτω και απ' το κράσπεδο, σαν δάπεδο
πάντα μας καταπατούν από παντού και η ζωή στην πόλη
έχει άγχος, από ανθός έγινε άθλος, μοιάζει άχθος
και από λάθος σ' ένα βάθος ρίξαμε ανθρωπιά και αγάπη.
Υπόδουλοι στο κάθε μας πάθος ακόμη ζούμε και απομυζούμε
την κάθε φενάκη, παραληρούμε, παρατηρούμε ασκαρδαμυκτί
πως ο κόσμος πέρασε από την διμιουργία στην παραγωγή,
απ' την ποιότητα στην ποσότητα και πλέον η λέξη κλειδί
είναι το περισσότερο, το κι' άλλο, το πιο πολλά
και το χειρότερο δεν είναι άλλο απ' το ότι δεν περνάμε καλά,
γεμίσανε τα κλαμπ και άδειασαν οι βιβλιοθήκες,
δεν επικοινωνούμε με την τέχνη, έγινε ιδεολογία η τεχνολογία.
Σιγά-σιγά, όπως και η μόλυνση έφτασε με την πρόοδο
πρέπει και εγώ να φτάσω σε ένα τέλος κάπου εδώ,
-μια παρότρυνση- αν μείναμε καταναλωτές και εργάτες
ας προσπαθήσουμε να γίνουμε παν' απ' όλα
άνθρωποι και ενεργοί πολίτες.
Λατομεία όχι μετάλλευσης, αλλά εκμετάλλευσης
ανθρωπίνων αναγκών, μυριάδων ψυχών
που προσπαθούν να επιβιώσουνε λίγο πολιτισμένα
μέσα σε κακοστημένα εγχώρια και ξένα
γκέτο στο κέντρο ή στα προάστια τα
υποβαθμισμένα που μοιάζουνε με αρένα,
σαν σε καδένα ρίχνουν εμένα πάνω σε σένα,
επιταχύνοντας την σήψη, φέρνοντας σε ρήξη
την πλήξη με την λήξη στην κάθε μία τύψη,
και όλα παν καλά μέχρι την έκπληξη, την έκρηξη,
την πτώση, την φθίση στην φύση, την κρίση,
ας μ' αφήσει και ας κλείσει κάθε μία ρήση,
πως όλοι είμαστε ίσοι κάτι ας με πείσει,
έχω λυγίσει, μας έχουν στήσει σε κάθε χτίση,
τις βολές τους τελευταία έχουν αυξήσει, μας έχουνε
εθίσει, σε ότι έχουν ευτελίσει,
κάποιος να τους σταματήσει...
Κάποιος να τους σταματήσει, ο χορός των τεράτων έχει αρχίσει
καταστρέφουν τους ανθρώπους και την φύση,
για την αλήθεια κάποιος πρέπει να μιλήσει,
μέχρι πότε ο θεός να τους έχει ευλογήσει.
Written by: Αλκιβιάδης Αλεξανδρής, Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, Ευάγγελος Κουνάβης