Khodahafez

در سکوت شب خانه زد فریاد

اما تو نشنیدی

دل به پایت افتاد آرزو کردم

بعد از تو عاقل نشوم

آشنای من، من غریبم بی تو

با خیابان ها من رفیقم بی تو

بعد تو عمراً من دگر عاشق نشوم

تو رفتی دگر ماه و آیینه خداحافظ

بغض تو سینه خداحافظ

گم شد در قلبت عشق بی ثمرم

عشق بی خانه خداحافظ

اشک بی شانه خداحافظ

باز افتاد در کوی غم ها گذرم

چیدی گلم را از باغی

که داشت آلوده عشق میشد

شاخه عشقت را در قلبم

سوزاندی ولی خشک نمیشد

از تمام آرزوهایم

باغ بی برگ مانده برایم

دور شدی تو برای همیشه

مانده ام باز با غصه هایم

تو رفتی دگر ماه و آیینه خداحافظ

بغض تو سینه خداحافظ

گم شد در قلبت عشق بی ثمرم

عشق بی خانه خداحافظ

اشک بی شانه خداحافظ

باز افتاد در کوی غم ها گذرم