Op De Bo's Smoorkamer

Hoe geren kom ik 's avonds hier

 

mijn oude pijpe ontsteken,

 

waar blijdschap, met of zonder vier,

 

nog nooit en kwam te ontbreken;

 

gestopt dan, vrienden, zoo 't behoort,

 

de vredespijp te samen,

 

en elk nen blijden truisch gesmoord,

 

of al de franschen kwamen!

 

 

 

De schole is uit, de meester mag

 

zijn hoofd wel eens ontschroeven,

 

en na den lange leerensdag

 

een pijpe tabak proeven;

 

gebierd nen diepen teug daarbij

 

en doet geen dere aan 't leven,

 

wilt vinden ook een pijpe mij

 

en een glas bier mij geven!

 

 

 

Zijt welkom allen, lijk weleer,

 

zijt welkom bin de palen

 

alwaar De Bo, zoo menig keer

 

mocht zijn goed herte ophalen,

 

en rookte en bierde en keek zoo blij,

 

omwaaid van zware dampen;

 

Ha, rookt en knikt en lacht lijk hij,

 

met 't last van 's werelds rampen!

 

 

 

En is er een die, hoofsch gezind

 

gevierd is op cigaren,

 

daarom en moet het stedekind

 

den edelen damp niet sparen;

 

het zuige vrij 't havanakruid

 

den wierook uit de darmen;

 

geen een en sluit de Vlaming uit

 

elks recht wil hij beschermen.