Intro

Gram nuty dla ziomów jak Oki, od 2k15 rym rzucam na bloki

Pójdę najdalej gdzie zaniosą nogi, bo idę uparcie kiedy nie wychodzi

A kiedy wychodzi: podwajam stawkę bo dam z siebie wszystko, inaczej nie zasnę

Dawniej pod kaptur chowałem frustrację, już jej nie czuję, zabiłem na zawsze

Mam plany ogromne jak predyspozycje i dostrzegam szansę, nie przeciwności złe

Dwóch młodych szczyli, co leci ambitnie byliśmy nieźli lecz czas przebić wyżej

Czas nie oszczędzał nam stresu, stąd blizny na psychice, zmęczone mordy

Od zawsze na przekór wszystkiemu człowieku, chcę po tej płycie być w każdej rozgłośni

Nawet nie wiesz jak ten głód na nas działał. Możesz nienawidzić, cóż tak się zdarza

Ale nie odmówisz zaangażowania. Pa jak wzięliśmy na barkach porażki

To już nie PM 2k15, respekt już nie jest elementem braggi. Jest w końcu realny

Mówią że mamy napierać. Widzę w ciemności te ślepia

Patrzy się cała arena. Chce wspierać i klepać po plecach

Wrzucimy to miasto na mapę. Wyjdziemy z cienia na zawsze

Jestem dumny z tego dzieła co to stworzyliśmy z bratem