Carraig Aonair

Ó Luan dubh an áir tháinig suaimhneas ró-bhreá

Is do ghluaiseathair uaimse leath-uairín roimh lá

Ag iascaireacht i mbád, i gcontúirt bhur mbá

'S go mbeidh iarsma na bliana úd bhur ndiaidh go bhfaghad bás

'Sé Dónal mo mhaoin an té ab óige dem chlainn

Agus coicís ón lá san a tháinig sé i dtír

Gan tapa gan bhrí, gan anam 'na chroí

Ach a ghéaga boga geala is iad leata ar a dtoinn

'Sé Cormac mo stór, 'sé rí na bhfear n-óg

A bhí mómhuil maiseach múinte géarchumtha go leor

Do scríobh sé ar a' gcóir leis an mbúcla ' bhí ina bhróig

Gurb í Carraig Aonair a chéile go deo

Nuair a théimse ar an gclaí, is go bhfeicim uaim síos

Nuair a chím Carraig Aonair ó pléascann mo chroí

Is ar ais liom arís go mullach mo thí

Ós gurb í Carraig Aonair is céilí dom chloí