De Wand

ver weg van hier

diep in een woud

woest en wild en donker

woont alleen een vrouw

de wereld verdween

achter een muur

een muur van glas

ze ziet de straten gevels pleinen

al wat er was

geen leven meer

alleen dit woud

dit woud en zij

het gebeurde op een dag

een ramp een gif ze weet het niet

geen spoor van wat ze kent

een korte flits een traag verdriet

ze sluipt als een vos

ze schrijft wat ze ziet

om niet te verliezen

te blijven wie ze altijd was

in de nacht van de tijd

die alles bewaart

kinderstemmen zonlicht

zoenen sprongen spijt

seizoenen blijven gaan

cirkels met een eigen licht

geen muur stopt ooit de dagen

zonder naam zonder bericht

waarom is ze hier

de laatste mens

ze overleeft

je bent er wel of je bent er niet

ze gaat altijd door

hapert huivert handelt

en niemand nog

die weet hoe ze heet

il y a longtemps que je t'aime

jamais je ne t'oublierai