ผักบุ้งลอยฟ้า (feat. ฟักกลิ้ง ฮีโร่)

ไร้แรงต้านทาน

ฝืนความจริงที่โหดร้าย

ได้รู้ซึ้งในความหมาย

ฉากสุดท้ายความฝัน

ดวงดาวที่ลอยเกลื่อนฟ้า

ฉาบแสงแต้มเติมท้องนภา

แม้โรยแรง มืดมิดยังอยู่ตรงนั้น

นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน

สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้

ร้าย ดี แค่ไหน

ต้องขอบคุณ ความรัก

เศษดินที่ลอยขึ้นฟ้า สุดฝืนสิ้นแรงร่วงลงมา

เพราะมีเธอ คนนี้ที่ยังยอมรับ

นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน

(ใครเลยจะเข้าใจฉัน ใครเลยจะเข้าใจกัน)

สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้

ก็แค่ผักบุ้งที่ลอยฟ้า เพียงชั่วคราว

(นาทีที่อยู่ตรงนั้น นาทีที่มีแค่ฉัน)

สุดท้ายชีวิตคล้ายดาวต้องตกลงดิน

พ่ายแพ้ซึ่งแรงดึงดูด

ไฟสีแดงลุกโชนบนกระทะ ดั่งไฟการแสดงสาดแสงมาปะทะ

ถูกหั่น ถูกผัด ปรุงรส กะระยะ เพื่อจะโยนขึ้นฟ้า ใครสูงคือชนะ

(เพราะมีเธออยู่ จึงสวยงาม อีกฝั่งของความฝัน)

ผู้คนโอชะปรบมือเกรียวกราว อิ่มท้อง อิ่มตา แหงนหน้ามองดุจดาว

แต่สิ่งใดขึ้นฟ้า ย่อมหล่นร่วงกราว  เมื่อสิ้นเสียงปรบมือก็แค่อาหารหวานคาว

(เพราะเธอยังอยู่ ไม่ทิ้งกัน แม้วันและคืนโหดร้าย)

ไม่ยืนยาวหรืออนันตกาล ลอยฟ้าแค่ชั่วคราว ดิ่งอีกฟากอาคาร

หลังจบการแสดงก่อนจะเริ่มรับประทาน

ผักบุ้งแค่อยากขอบคุณคนรอรับฉันลงจาน

นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน

สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้

ก็แค่ผักบุ้งที่ลอยฟ้า เพียงชั่วคราว

สุดท้ายชีวิตคล้ายดาวต้องตกลงดิน

พ่ายแพ้ซึ่งความเป็นจริง

เกิดมาจากดิน กลับไปสู่ดิน เพียงผักบุ้งลอยฟ้าหาได้มีปีกบิน

เกิดมาจากน้ำ จากสายธารา เพียงผักบุ้งลอยฟ้าหาใช่ดวงดารา

เกิดมาจากโคลน ถูกเด็ดจากแอ่ง ยินดีที่ได้มีค่าได้รับรสปรุงแต่ง

เกิดมาจากพื้น งอกจากบาดาล ในวันที่ลอยฟ้าได้โปรดรับฉันลงจาน

(รัก ยัง ไม่ห่างหาย)