Askatu ezazu ilea

Askatu ezazu ilea, hegan nahi duela egin.

Eta gailurraren gainean, eraiki dizut etxe bat

nitaz egoteko hurbil.

Irribarren sortzaileak ez dira egon hemendik.

Baina ikusteko ostean, esaiezu nire atea

oraindik ez dela itxi.

Apurtuko dugu dagoen hesia

horrela ikusteko gure mihia.

Elkartzen gaituena eta askea dena

irrifar eta negar egiten duena.

Ez da izango nire ahotsa,

aldatuko duena.

Baina bai kantu mingotsa,

putreak eta beleak egiten dituztenak.

Nire bertsoen malkoak,

euskara dute izena.

Eta itsagoraren indarrak eragin dute taupadak

gertukoen bihotzetan.