W niewygodnym krześle życie dręczy nawet tu
Nie mierzona siła zgina tak
Nieruchomych oczu nawet ściana nie chce znać
Nie porusza nigdy się i tak
Dobre sytuacje dawno poszły sobie precz
Zabierając całą resztę słów
Beznadziejny obraz na siatkówce wyrył ślad
Na nic nie zamienię go i tak
Wlej do goryczy większy żal
Spraw, żeby rozpacz zmienić w szał
Daj bólem niemożliwy zgon
Jest w tobie tyle mocnych stron
Powstający obrzęk zawartością rozlał się
Wypełniając naczyń każdy włos
Jeszcze tylko odrobina siły, żeby wstać
I powiedzieć głośno właśnie tak
Wlej do goryczy większy żal
Spraw, żeby rozpacz zmienić w szał
Daj bólem niemożliwy zgon
Jest w tobie tyle mocnych stron
Wlej do goryczy większy żal
Spraw, żeby rozpacz zmienić w szał
Daj bólem niemożliwy zgon
Jest w tobie tyle mocnych stron
