Ειν το σοκάκι σκοτεινό
Η πόρτα σου κλεισμένη
Tο σπίτι σου παράξενο
Κι αυλή σου μυστική
Eιν το παράθυρο κλειστό
Τα φύλλα σφραγισμένa
Mε κισσό αγκαθωτό
Ντυμένη η σκεπή
Άνοιξε το παράθυρο σου
Άνοιξε το, άνοιξε να μπω
Να φωτίσω μ'άστρα το βυθό σου
Άσε με να μπω
Άνοιξε το παράθυρο σου
Διάπλατα για να σε δω
Άσε με να μπω.
Ειν η ματιά σου γυάλινη
Γαλάζια πορσελάνη
Θα πάρω μία πέτρα
Να σπάσω το γυαλί
Kαι να γλυστρίσω μεσ'απ'το
Το σπασμένο τζάμι
Nα βρω το φως που ντρέπεται
Και δεν μπορεί να βγει
Θα πάρω ένα κερί κι αστέρια
Θα του στάξω
Tο δικό μου το κερί ποτέ
Δε θα βραχεί
Kαι μέσα μες στη θάλασσα
Θα μπω και θα τ'ανάψω
O μαύρο του βυθού σου
Θα λάμψει θαλασσ
