Fotia (feat. Koraki, Eleuthero Pneuma, Sativa & Tokesick)

Τα παιδιά περιμένουν το κάλεσμα Ζητάνε το επόμενο βήμα Το χρωστάω σε αυτούς που το νιώσανε Δηλαδή το χρωστάω στον πυρήνα Όταν το έγραφα έτρεμα ολόκληρος Κι όταν έρθει θα μοιάζει με κύμα Σε Κρήτη, Λάρισα, Βόλο, Ιωάννινα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα Σκάμε 10 και οι 10 σημαδεμένοι Μας κοιτάνε σα να μαστε συμμορία Που να ξέρανε πως από παιδάκια παλεύουμε Για την ενότητα και την ελευθερία Όσοι ξεμπλέξανε το ρίξανε στην τέχνη Είδα να κλείνονται και να ανοίγουν βιβλία Τέσσερα χρόνια μακριά από τον ιστό και τέσσερις ώρες τη μέρα σκιαμαχία Τώρα που γίνανε πολλοί αυτοί που θέλουν το κακό μας Τώρα κράτησε το γερά Σου είχα πει όταν χαμογελάμε το κακό φοβάται Και εμείς τώρα χαμογελάμε μουνιά Λειτουργούμε οργανωμένα σαν αγέλη Ποιοι θα είμαστε, πότε και πού θα γίνει Άσε να εκμεταλλεύονται την καλοσύνη μας Αν χρειαστεί θα τους πάρουμε στο κυνήγι Έρχονται πιτσιρικάδες με ρωτάνε "τι να το κάνουμε αδερφέ πού να το πάμε;" Τη μύτη χαμηλά και τα κουπλέ σου να κεντάνε Είπα τη μύτη χαμηλά και στα κουπλέ σου το νου Από παιδάκι δε με νιώσανε ποτέ τους Πάντα μου λέγανε ότι σκέφτομαι παράλογα Για μένα είναι ήρωες όσοι κόψαν την πρέζα Και όσοι βρήκαν τα αρχίδια να ληστέψουν τράπεζα Λαμδα στο ταφ σαν брата στο брат Για τους αλήτες που ακόμα είναι αγέννητοι Θα στείλω στην κερκίδα το πέναλτι, κι ας σας έχω μουνιά όλους απέναντι Όλοι αγαπάνε τον σκόρερ Μα εγώ τα τσακάλια που κάθονται πίσω και αμύνονται Αφού λέτε το ραπ είναι game όσο παίζουμε εμείς τελικούς δε θα στήνετε Αν αυτό είναι αλητεία δεν είμαι αλήτης Μάλλον θα φταίει ότι άλλαξαν οι εποχές Τώρα την πέφτουν 10 πάνω σε εναν Και όταν λιποθυμήσει του δίνουν και τσιμπητές Όταν νικάμε τον φόβο ανοίγουν δρόμοι Που καταλήγουν στα πιο όμορφα τοπία Γιατί ποτέ δεν είδαν αντικείμενο πολυτιμότερο Από την αγάπη και την ηρεμία Φάγαμε σκάλωμα και έχουμε πυρετό Και παίζουμε κρυφτό μες στον λαβύρινθο Κάνουμε σαν παιδιά και μένει μαγικό Σαν τη φωτιά θα καίμε Φάγαμε κόλλημα τρελοί και παλαβές Κι όλο γυρίζουμε σε λάιβ και εκδρομές Από την πόλη μας σε όλες τις γειτονιές Ψυχή βαθιά τους λέμε Έχω ένα στόμα σαν βόθρο Και στο λαιμό μου ένα βρόγχο Πέρασαν χρόνια και το 'μαθα είναι καλύτερα χωρίς το χόρτο (κοψ'το) Γύρω απ'τα μάτια ρυτίδες, κάτω απ' τα λάιβ κερκίδες Πέρασαν τόσοι και τόσα μα μένουμε εκεί σταθεροί σε όλες τις καταιγίδες Αλλάξαμε αφήσαμε πίσω δυο στίχους να λέμε και πέντε αλητείες Τα βαθύτερα τα άκουσα νύχτα, τα καλύτερα ραπς στις πλατείες Να μην πέφτεις σε θέλω λεβέντη Να παλεύουμε σε δυσκολίες Κάνω τον δίσκο μου φάρο αδερφέ για να βρισκόμαστε σε τρικυμίες Μεγάλωσαν τα παιδιά μας σε αριθμό και σε ηλικία Μα έχουμε την ίδια καύλα με τίποτα δεν αλλάζει Φτιάχνω κουπλέ για τους Nakama Στα ανοιχτά του Grand Line σαν τον Sanji Πρώτη γραμμή πόλεμο αγκαλιασμένοι με το κάγκελο Κανείς μα κανείς δεν τους μοιάζει Η φωτιά τους γεμίζει με δύναμη Και ο καπνός την Αθήνα σκεπάζει Η καρδιά μας χτυπά σαν τρελή Δυο λεπτά πριν ανέβουμε στην παρουσίαση Και η σκηνή αυτή θα γίνει το σπίτι μας Ένα μέρος που βρίσκουμε λύτρωση Θα γελάνε σε κάθε περίπτωση Αυτό είχα να κάνω σαν δήλωση Χαιρετίσματα στους μαχητές Μέσα στις κλινικές και στην αποτοξίνωση Πάμε Αυτή είναι η χρονιά που τα παίζουμε όλα Πες στα παιδιά πως γυρίσαμε σπίτι μας Θα έχουν να ακούνε κομμάτια και φέτος Με αυτές τις γραμμές ξεκινάω το ταξίδι μας Τρέμουν το λογότυπο παντού Σα να τους κάναμε βουντού κ απ'το κακό τους πάλι θα παραμιλάνε Πάνε σε γνώριμα μέρη αγχωμένοι Με εμάς τι συμβαίνει ρωτάνε Αυτό είναι το πλοίο με τους Strawhats Στην ψυχή ένα ταξίδι θα πάμε Αδερφός για αδερφό Θα κοιτάμε ουρανό όποτε παίζουμε και θα γελάμε Τα παιδιά μας γνωρίζουν το ποίημα Ραντεβού τον Ιούνιο Αθήνα Τρένα γεμάτα με μαυροντυμένους Φωνάζουν από τον πυρήνα Φάγαμε σκάλωμα και έχουμε πυρετό Και παίζουμε κρυφτό μες στον λαβύρινθο Κάνουμε σαν παιδιά και μένει μαγικό Σαν τη φωτιά θα καίμε Φάγαμε κόλλημα τρελοί και παλαβές Κι όλο γυρίζουμε σε λάιβ και εκδρομές Από την πόλη μας σε όλες τις γειτονιές Ψυχή βαθιά τους λέμε