Yol Arkadaşım (Akustik)

Yol arkadaşım gördün mü,

Duydun mu olup bitenleri?

Kıskanıyor insan bazen,

Basıp gidenleri

Yalnızlaşmışız iyice

Üstelik de alışmışız

Hiç beklentimiz kalmamış

Dosttan bile

Korkular basmış dünyayı

Şimdi bir semt adı “vefa”

Kutsal kavgalardan bile

Kaçan kaçana

Anlaşılır gibi değiliz

Tek bedende kaç kişiyiz

Hem yok eden, hem de tanık

Ne esaslı karmaşa

Ben sana küsüm aslında, haberin yok

Koyup gittiğin yerde kötülük çok

Kime kızayım, nazım senden başka kime geçer?

Benim sensiz kolum, bacağım, ocağım yok

Sen esas alemi seçtiğinden beri

Ben o saniyede bittiğimden beri

Dünya bildiğin dünya, dönüp duruyor işte

Uzun uzun konuşuruz birgün son İstanbul beyi

Yol arkadaşım, nerdesin?