Wennen Aan September

Ze koopt haar bloemen zelf Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien Maar diep vanbinnen weet ze wel Dat ze verwelken in een handomdraai Dat het water troebel wordt Dat ze hun hoofden laten hangen The colour of anything Is buried underneath the smell of sunlight And the moon that lies beneath Hides the bitter truth, that drowning In a bed of blooms is better than the lies That slide from singers In the songs that slip their teeth Bij het vallen van de avond Verlangt hij naar een spoor Van een belofte in haar woorden Dat weet hij wel En de dagen blijven rennen De kalender is een spel Het is wennen aan september Al zo snel Ze kijken naar elkaar En ze vrijen met hun ogen wijder open Dan ze ooit hebben gedaan Voor haar voelt het als hoop Maar ze ziet dat het voor hem Meer een kwestie is van noodzaak Door de stilte in haar stem (the sky is fallin') Oh, the summer's fallin' down And the sun is on the ground Fallin' upon a pile of photographs And the days flame out In the dark among the ashes On this calender-go-round I got older in September And there's no way out De bomen worden kaler (autumn's coming) Z'n dromen bladeren vooruit (down around) Als naar het eind van een verhaal (the leaves are blowin' eastward into town) Haar warmte tevergeefs (all your life, you had) Z'n armen leger dan hij nu kan hebben (the things you lose, the things you keep) Ooit had hij het allemaal (and all the things you wish you'd never left behind) Bij het vallen van de avond (oh, the summer's fallin') Sleept haar hart zich voort (and her heart is on the ground) Ze wil terug maar gaat toch door (a breath of wind among the photographs) Dat weet ze wel (and the days fade out) Heeft ze hem ooit leren kennen? (In the dark among the endings) Waren ze wel bij elkaar? (On this calender-go-round) Het is wennen aan september (heading west into September) And the lights go down And the lights go down Veel te vroeg dit jaar