Kent Yaşamı

Söyle, söyle u-u-uh Kent yaşamı acı bir çığlıktır İlk kez sizi saran bir şaşkınlıktır Sonra gelir yavaş yavaş kızgınlık Ve sonunda çöreklenir bıkkınlık Düzmece paralar, kalplerde yaralar Oksitlenmiş duygular Sevgi yalan övgü, bir dakka mutluluk Bu kör dövüş nereye, söyle nereye? Sarmaş dolaş aynı bataklıkta Kent mi adı, yoksa cezaevi mi? Ya beğenenler, taş taşır mağralarda Bir mengene sıkıştırır kişiyi Herkes her an ayarlıdır bir nesneye Aptalca saplantılar, bunalan insancıklar Düzmece paralar, kalplerde yaralar Oksitlenmiş duygular Sevgi yalan övgü, bir dakka mutluluk Bu kör dövüş nereye? (oh) Aptalca hırsın simgesi giderek nasıl oluşur? Nefes almaz insan anları Bir kargaşa, gereksiz didinmeler, yanılgılarla biriken kırıntılar Uğultusu kalabalıkların ve gürültüsü her tür makinanın Herkes kendini bir bedele veriyorken Kent yaşamıdır sizi gerilime iten Düzmece paralar, kalplerde yaralar Oksitlenmiş duygular Sevgi yalan övgü, bir dakka mutluluk Bu kör dövüş nereye? (uh) Sövgü yalan övgü (uh) Sövgü yalan övgü, bir dakikalık mutluluk Bu kör dövüş nereye? Söyle, söyle, söyle haydi söyle Bu kör dövüş nereye? Bu kör dövüş nereye?