Βρέχει πάλι απόψε στα σπιτάκια τα φτωχά
Κι όμως στη δική σου τη γωνιά είναι ζεστά
Έχεις λησμονήσει την αγάπη τη παλιά
Βρέχει πάλι απόψε στη μικρή τη γειτονιά
Κάποιος περνάει απ' το σπίτι σου μπροστά
Στέκει και κλαίει στη γωνιά
Έχει στο στήθος, της αγάπης τη φωτιά
Στα χείλη του τη παγωνιά
Έλαμπες σαν άστρο στη μικρή σου την αυλή
Κι ήσουν για τ' αγόρια μια ολόγλυκια πληγή
Τώρα το σκοτάδι πέφτει αργά στη γειτονιά
Έχεις λησμονήσει την αγάπη τη παλιά
Κάποιος περνάει απ' το σπίτι σου μπροστά
Στέκει και κλαίει στη γωνιά
Έχει στο στήθος της αγάπης τη φωτιά
Στα χείλη του τη παγωνιά
