Monologos Gia Dio (feat. Mariza Rizou)

Μοιάζει μα δεν είναι αστείο Ένας μονόλογος για δύο Σε ένα θέατρο κωφών Αν παίζαμε λοιπόν Θα αξίζαμε βραβείο Πλάι στου κήπου τη μιμόζα Πήραμε τη γνωστή μας πόζα Βρήκαμε λόγια φθονερά Βέλη φαρμακερά Κι αρχίσαμε την πρόζα Εγώ δεν ξέρω ν' αγαπώ Κι εσύ δεν νοιάζεσαι Να βρεις ποιος είμαι εγώ Κάποτ' έλεγα αν σε έχανα Από έρωτα θα πέθαινα Τώρα βρέθηκα απ' του έρωτα Τον θάνατο να ζω Σ' ένα μουσείο Σ' έναν μονόλογο για δύο Ξέρω, περίσσεψαν τα λάθη Και μας μαράθηκαν τα άνθη Από την τριανταφυλλιά Ξεθύμανε η ευωδιά Κι απέμεινε τ' αγκάθι Ένας μονόλογος για δύο Σ' αυτό των λέξεων το σφαγείο Δεν σε ακούω, δεν μ' ακούς Και γέμισε καπνούς Της μνήμης μας το αρχείο Φταίει που δεν ξέρω ν' αγαπώ Κι εσύ δεν νοιάζεσαι Να βρείς ποια είμαι εγώ Κάποτ' έλεγα αν σε έχανα Από έρωτα θα πέθαινα Τώρα βρέθηκα απ' του έρωτα Τον θάνατο να ζω Σ' ένα μουσείο Σ' έναν μονόλογο για δύο Κάποτ' έλεγα αν σε έχανα Από έρωτα θα πέθαινα Τώρα βρέθηκα απ' του έρωτα Τον θάνατο να ζω Σ' ένα μουσείο Σ' έναν μονόλογο για δύο Ερωτευμένο ζευγαράκι Σε είχα πάρει απ' το χεράκι (Με είχες πάρει απ' το χεράκι) Και είχαμε βγει στον πηγαιμό Μα βρήκαμε γκρεμό Αντί για την Ιθάκη...