Mitti Da Khadona

چل کوئی نئیں جے دل تیرا بہل گیا چل کوئی نئیں جے بݨ تیرا محل گیا نئ، تُوں ٹرجا تے قدماں دے چھڈ دے نشاں اسیں سمجھ لاواں گے کوئی ٹہل گیا نئ، تُوں بُھل گئی تے کِیہ؟ اسیں رُل گئے تے کِیہ؟ اساں کہڑا تیری راہواں چہ کھلوݨا؟ سمجھ سانوں مٹّی دا کھڈوݨا مٹّی دا کھڈوݨا، مٹّی دا کھڈوݨا، سوہݨئے کہ ٹُٹّ کے وی اساں کہڑا روݨا؟ اساں کہڑا روݨا؟ اساں کہڑا روݨا، سوہݨئے؟ ساڈے جذباتاں دی نہ کر پروا اسیں جاݨئے تے ساڈا جاݨے خدا توڑیا تُوں دل، کوئی ہووے گی وجہ تینوں حق خوشیاں دا، تیری نئ خطا اسیں کِیہ کراں گے، تُوں نہ سوچی سوہݨئے نئ، سانوں آؤندا دکھ گیتاں چہ پراؤݨا سمجھ سانوں مٹّی دا کھڈوݨا مٹّی دا کھڈوݨا، مٹّی دا کھڈوݨا، سوہݨئے کہ ٹُٹّ کے وی اساں کہڑا روݨا؟ اساں کہڑا روݨا؟ اساں کہڑا روݨا، سوہݨئے؟ دنیا جنوں کہندی مٹّی دا کھڈوݨا مل جاوے تے مٹّی اے، کھو جاوے تے سونا تینوں احساس ایہہ گل دا اج تے نئیں ہوݨا کل نوں کسے کم نئیں آؤݨا تیری پچھتاؤݨا جند مکّ جاݨی ساڈی انّی جیہی کہاݨی باقی ربّ کولھوں کسے کِیہ لکاؤݨا؟ سمجھ سانوں مٹّی دا کھڈوݨا مٹّی دا کھڈوݨا، مٹی دا کھڈوݨا، سوہݨئے کہ ٹُٹّ کے وی اساں کہڑا روݨا؟ اساں کہڑا روݨا؟ اساں کہڑا روݨا، سوہݨئے؟