Kader

Adı Kaderdi... Kadersizliği adında gizliydi Tanıştığımızda henüz 16'sındaydı Sapsarı saçları, masmavi gözleri vardı Yanakları al al, dudakları kirazdı Gül dalında açmamış goncaydı... Kirli bir el değmişti beyaz ufuklarına El ki, kırılası, yok olası, kahrolası Hain bir niyetin, çirkin soytarısı... Simitlerimi satıyordum Kilyos sahilinde Kaderimin, susam taneli simitlerini... Sabahtı... Güvercinler, serçeler yaylımdaydı "Bir gevrek" demişti, mavi gözlü kadın "Bir gevrek, simitçi" demişti... Yorgun bakıyordu Sarı dalgın saçları sonsuz ufuklara yeni sahiller çiziyordu... Yanına oturmamı istedi, okul çıkışıymış Kader dalgın ama yarınlara umutlu Sarı mavi kaldırımlarda evine yürüyormuş Çakal surat kaldırımdan kapmış Kader'i Çok ağlamış, yalvarmış, aman dilemiş Sonra susmuş Kader, kadersizliğine polis abi Kaderi tanıdığımda bir dilberdi Gözleri masmavi, hayalleri kapkara Ama kalbi halen tertemizdi... Tesadüfen kaderine mazhar olmuş Kirletildiği yılları duymuş, kahrolmuştum... Yeter isimli kadının on yıldır sermayesiymiş İçeriye de bir hayli borcu varmış. "Adım Kader, lakin kaderin neresindeyim? Bilmiyorum simitçi Okul çıkışından beri, canımın acımadığı bir anı hatırlamıyorum On paraya satıldı kaderim bozuk para niyetine 16'mda hayatım karartıldı, gücüm yetmedi Durduramadım, kurtulamadım simitçi..." Pembe kaldırımlarda takunya kafalı Hamam bakışlı, salyangoz duruşlu Ve çakal suratlı bir keş, sizi tahrik etti mi? Siz hiç kendinize aykırı oldunuz mu? Ve siz durup dururken... Sarı sıcak, mavi bir masumun kanına girdiniz mi, polis abi? Bir ara ikimizde sustuk, birden Kader "Bazen at kendini diyorum şu serin sulara Kilyos beni tutar mı?" diye boğuk bir sesle Koyu maviye bakarak iç geçirdi Ve o sakinliği yok edercesine bir ses "Yürü lan kahpe!" Kader ağlıyor, benim burnum kanıyordu Simitlerim, Kader'in gözyaşlarıyla buluşuyordu... Kanayan burnuma değil de, polis abi Kader'in yediği silleye ağlıyordum ben... Yapma! Dedim it surata Vurma! Dur! dedim, durmadı... "Kaybol lan! Gebertirim!" dedi Ve elini beline götürüp silahını çekti... Kader 16'sında vurulmuştu Bugün 26'ydı Ve ben 16'sında bir çocuktum 16'sında genç kızlık hayallerini Yarınlarını kaybetmiş bir Kader'i dinliyordum Ben Kader'i 16'sında tanımıştım ama "O" 16 değildi 26'dı polis abi... O gün tası tarağı bocalamıştım Suratı it iskelesi, bakışları hayvan ötesi caniye... Hırsımdan rüzgar parçalanıyor Sular yırtılıyordu, dinmiyordu öfkem Ne kadar vurursam vurayım çirkin suratına... Uzatmayım, polis abi Dayanamadım bu cendereye Cebimdeki falçatayı çıkartıp Şah damarını kesince Danalar gibi böğürmeye başladı, it surat... Hiç pişmanlık duymadım Hayata aykırı hissetmedim Çünkü gözleri gülüyordu Kader'in Çünkü it soyunun çırpınması Tiril tiril titremesi Oluk oluk kanının akması Bir ömrün en kahpe En aşağılık duygularla kirletilmesini temizliyordu Dahası Kader gözlerini yumarken polis abi, başı dikti... Yüzünde belirgin bir tebessüm vardı... Neticede Kader'in gözlerinden bir defa göç etmiştim Ve Kader'in gözyaşları Kilyos'un poyrazına Ve derin mavilerine karışmıştı bir kere Benim kaderimde müebbet yazılsa, ne yazar polis abi? Yaz polis abi, bir hayata son verdim suçluyum Mutluyum en azından bir Kader yaşıyor Haa polis abi, simit tablam size emanet Çıkarsam bir gün Kader'imin simitlerini yine satacağım Issız ve tenha parklarda Kader'imi arıyacağım... Bir Kader Mahkumunun Hayat Penceresinden...