Yorgun Dargın

Kendi kendime, yürüdüm hiç bakmazdım hem de

Arkama sen, gözlerimin önüne sererdin çünkü

O masum duyguyu

Yorgun dargın hep, büyüdüm ben o yollarda

Acıya karışan, gülüşüne bir papatya oldum

Belki son defa

Öyle olmasın diye uzandım çimlere de baktım yüzüne

Sorsan bunlar hep tecrübe dayanmaz yoksa insan o buzdan gözlere ah

Düşünme sen beni