Kalabalık

Ne yazmak istiyorum ne söylemek (yok, yok) İçimden gelenleri gömmem gerek Beni görmen gerek bugün ölmem gerekmeden Gökyüzüne bakıp sövmem demek bu da (sövmem demek) Delirmek görmek demek Ne mümkün başka yöne dönmek bi' daha Gözünü kapatabilirsin ama ruhun Savaş alanı gibi, dumanlı manzara Tutunca kendini bitecek dertlerin Yutup geçeceğini sanıyosun, aferin Dilini döndüremeyen Adem'in acı inadı Kendi başını zorlara doladın Beni ipten almış şarkım Dibe dalmış aklımla Hibe etsem canımdan Kime gitsem, ah İçim hep yaralı, nedeni kapalı Ne desem anlamayan bi' kalabalıktayım Neden hep yananım? Kendime talanım Ne desem umursamayanların yanındayım İçim hep yaralı, nedeni kapalı Ne desem anlamayan bi' kalabalıktayım Neden hep yananım? Kendime talanım Ne desem umursamayanların yanındayım Güneşsiz evlerinde İstanbul'un Nefes alırım sanıp isyan bulur Kapatır gözlerini ve umudu dolar eve İçine çektikçe pis savrulur Arayanı elbet hisler bulur "Kaçıncı kötü olucam?", artık lafları bu İçinde yatan aslan yedi uyur gibi, açamadı gözünü bi' türlü, kavganı bul Aga kavganı bul, kendine acıma, safları tut Çünkü tek başına varsın, hudutlarına dayanan acıya direnebilecek komutan sensin unutma bunu Derde umut taburu gönderelim ama serde yenilgi dolu Kendinin düşmanı olmaya meyleden her cepheden vurulur İçim hep yaralı, nedeni kapalı Ne desem anlamayan bi' kalabalıktayım Neden hep yananım? Kendime talanım Ne desem umursamayanların yanındayım İçim hep yaralı, nedeni kapalı Ne desem anlamayan bi' kalabalıktayım Neden hep yananım? Kendime talanım Ne desem umursamayanların yanındayım