Að Vori

Þórunn Auðna, þá hún fæddist þungt var yfir Ísafold Eymd sem allt um lá og læddist Loftið sverti, vötn og mold Myrkur að vori á Melrakkasléttu Meybarn var borið í óþökk og nauð Fátæk og horuð hún fæddist, með réttu Fyrst voru sporin öll hamingjusnauð Þakkir fær sá er Þórunni sendi þakkir af einingu Ég veit ekki hvar hún bernskunni brenndi Barnið með meiningu Þórunn Auðna, þá hún fæddist þeyr blés yfir dal og tún Varla neina vá hún hræddist Varin undir galdrarún Þakkir fær sá er Þórunni sendi þakkir af einingu góðar Ég veit ekki hvar hún bernskunni brenndi Barnið með meiningu þjóðar Fyrst varð hún móðurlaus, föðurlaus siðan Fjöllin og gróðurinn tóku að sér Ljóshærða flóðið með lokkinn svo friðan Læst hennar blóðbönd í örlagakver Ég veit ekki hvar hún æskunni eyddi Eða hvar hófst hennar ferð Né hvað það var sem götuna greiddi Gaf henni bogann og sverð Þórunn Auðna, þá hún fæddist þa blés von um Íslandsströnd Neistinn fyrir norðan glæddist Nytsamleg sú hjálparhönd