Upp á rönd

Það má himinn vera og haf

breitt á milli þó alltaf

ertu fjörður minn og fjall í einu.

Þó að fjúki fast á vík

ertu af fegurð innri rík

og í brjósti slær þitt hjarta hreinu.

Líkt og æxlist ósjálfrátt

mínir órar - hafið blátt.

Og ég pæli helst bara ekki í neinu.

En eins og gengur gerist það

að ég pára á lítið blað

til að skilja hvers vegna allt fer í kleinu.

Ég vil leita allra leiða

til að fá þig til að skilja

hug minn allan um leið.

Ég vil finna réttu orðin.

En þetta beyglaða hjarta

kann ekki að halda aftur af sér.

Upp á rönd

Upp á rönd

Upp á rönd

Þú stillir mér alltaf

Upp á rönd

Það syngur allt og slær

innan brjósts er þú ert nær.

Ég vildi geta sagt allt sem ég meina.

En það er eins og tungutak

grípi um mig andartak.

Réttu meiningarnar týnast og gleymast.