nareszcie w domu (outro do płyty mojego życia)

Jestem zagubiony, noszę w sobie żal

Chcę być przytulony, bo mi tego brak

Chcę być znowu młody, chciałbym poczuć smak

Czuję, że straciłem blask

I nie wiem, czy coś może to zmienić

Czy jeszcze we mnie siedzi tamten mały ja

Czuję w głębi gdzieś, że tak

Ciągle chcę coś udowodnić, ale komu?

Ciągle na coś czekam, nie wiem na co

Czuję się niedoceniony i samotny

Chciałbym mieć lepsze relacje z moim tatą

Gdzieś na końcu drogi czekasz całkiem sam

Czuję jak się boisz, dobrze znam ten strach

Już nikt nas nie dogoni, już nie musisz się bać

Gdzieś na końcu drogi czekasz całkiem sam

Czuję jak się boisz, dobrze znam ten strach

Już nikt nas nie dogoni, już nie musisz się bać

Nareszcie w domu

To długa podróż, chciałem zwiedzić wszystko, co mam w środku

Samochód w kurzu i masa pająków, wszędzie śmieci, a pod łóżkiem potwór

W starym biurku leżą stare sprawy, bo to pokój mistrza w ukrywaniu wątków

Już nie wierzę, że wszystko w porządku, trzeba tu posprzątać, zacząć od początku

Hej, powiedz jak u ciebie, powiedz jak tam jest?

Teraz słucham, teraz wiem, czego chcesz

I za każdą z ran, za każdy stracony dzień odpłacę ci razy 2115

Może w końcu się uśmiechniesz i odzyskasz wiarę

Bo w końcu tu jestem, zostaję na stałe

To dla mnie niecodzienne, nawet niebywałe

Śpiewam to do dziecka we mnie, o którym już zapomniałem

Gdzieś na końcu drogi czekasz całkiem sam

Czuję jak się boisz, dobrze znam ten strach

Już nikt nas nie dogoni, już nie musisz się bać

Nareszcie w domu

Gdzieś na końcu drogi teraz jest nas dwóch

Patrzę w Twoje oczy, widzę tylko ból

Szukałeś pomocy, a więc jestem tu

Nareszcie w domu

Nareszcie w domu

Nareszcie w domu

Nareszcie w domu

Nareszcie w domu