Yoksun

Bırak gitsin ne kaldı ki dünden

Yarım bi hayat yarım kalan hikayem

Durmadı içimde akan bu matem

Yalan dolu sözler hep aynı teranem

Yok hiç dinmedi öfkem

Bi yoldu yürüdüğümüz aynı düşüncem

Sana hasret içimdeki güller solmaz

Hiç açmadı güneşi görünce

Kırılan umutları gömünce anlıyosun oğlum biraz büyüyünce

Değişmez ah etsende geçer yaşadıkların gözünden öylece

Çek dumanı içine bir kez ve

Sonra bırak gitsin üstünden özgürce

Yine uyku yok bu gece

Bir bilsen nasıl buralar bide sen yoksun ya

Dar gelir evim boş odalar

Bilinmez nasıl oralar bi yanım eksik yar

Kendimde değilim bu aralar

Bir bilsen nasıl buralar bide sen yoksun ya

Dar gelir evim boş odalar

Bilinmez nasıl oralar bi yanım eksik yar

Kendimde değilim bu aralar

Düzenim bozuk her düşüm kapkara

Yalanın düşer her günüm aklıma

Yaranır dünüm bedenime yarına

Işık tutan ellerim dönük arkama

Boğulur sesim alıştı yankıma

Nefes oldun içimdeki yangına

Yanılır dilim anlatsa hatıra

Gözümde canlanır koskoca hafıza

Deliyim ben evvelden içimdeki çocuğun işlediği suçların ardına

Gizledim herşeyi bırak ağlama yol yakın değil bize acımı da dağlama

Bi esen rüzgar alır herşeyi umutla yanar içindeki parçalar ah

Ne vakit geçer anladığın zaman ah sabahlar olmaz hiç kapama

Işıkları bırak açık kalsın bedenim muhtaç nefes almaya

Bu uzun yolculukta anladım hiç bişey değmez kimseyi kırmaya

Ne bi söz gerekir ağızdan çıkan nede bir bakış yeterdi kavgaya

Ne yapalım aynı yoldayız çabalıyoruz ayakta kalmaya

Bir bilsen nasıl buralar bide sen yoksun ya

Dar gelir evim boş odalar

Bilinmez nasıl oralar bi yanım eksik yar

Kendimde değilim bu aralar

Bir bilsen nasıl buralar bide sen yoksun ya

Dar gelir evim boş odalar

Bilinmez nasıl oralar bi yanım eksik yar

Kendimde değilim bu aralar