Triadafillia

Το φως στο παραθύριν σου τζι ούλλη δροσιά στο στόμαν τζι ο ήλιος σαν τον τζύρην σου πον σου χαλά χαττήριν σου δικιά σου ζωήν τζιαι χρώμαν. Τριαντάφυλλα τζ' αρώματα τα σιείλη τζι η αγκαλιά σου τζι εσούνι ούλλον αππώματα της ομορκιάς καμώματα σκορπίζεις τα φιλιά σου. Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά τζι έρκομαι 'γιω ξοπίσω μαράζιν τρώει με αρσενικόν που τα φιλιά σου μερτικόν δος μου τζι εμέν να ζήσω. Καμοί τζι αναστενάματα που δίπλα σου όπκοιος ρέξει κόμα τζι ο αγέρας σταματά -άκου Θεγέ μου πράματα- φιλιά ζητά πεντέξι. Τα σιείλη μου δακκάννω τα μ' αναπαμόν εν βρίσκουν γιατί ομπρός σου χάννω τα τζιαι διψασμένα τζι άποτα δίχα φιλίν μεινίσκουν. Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά τζι έρκομαι 'γιω ξοπίσω μαράζιν τρώει με αρσενικόν που τα φιλιά σου μερτικόν δος μου τζι εμέν να ζήσω. Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά δος μου τζι εμέν να ζήσω.