სამსახური დილით, ურჩი მაღვიძარა,
მოპარულმა წუთმა გადაიარა.
ფუჭი სიტყვებით სავსე კარადა,
სევდა თანდათან შემოიპარა.
შენ გადალახავ ამ ძილს,
სველი ქოლგებით დაბურულ მანძილს.
ნუ მალავ შიშებს, შიშველს რომ გიშვებს
ეს გზა ვისთან მიმიყვანს?
არ ვიცი როდის მივალ,
სხვა გზებით დავდივარ,
მე შენთვის საიდუმლო მაქვს
და ვცდილობ გითხრა:
შენს გვერდზე ძილი ჩემთვის არის თერაპია,
ჩვენ დავცურავთ აღელვებულ ტალღებზე,
ჩვენ დავცურავთ საშიშ ნაღმებზე.
