Sessiz Ol

Paslanmış tüm koridorlar Belki de hiç denk gelmemeliydik Sana dedim ki yar etmezler Belki de seni hiç sevmememliydim Vazgeçmek kurtuluş olmadı bana Dönmemeliydin Sensiz geçmiş onca zaman Hâlâ diyosun bitmemeliydik Yorgunluğumu gözlerimden anlayamazsın Kalbime dokun Sana eskisi gibi minnettar değilim Bu da başlangıcı sonun ve AnlıyorumGözlerin eskisi gibi Parlayarak bakmıyodu Benim omuzlarım nasır hala Koskoca bir ömrü kaplıyordu O kadar çok bekledim ki seni En sonunda bak gardiyan adım Bir an olsun bekledin mi beni? Sonsuza denk yine kalmadı tadım Ve yoktun aylardan Kasım Derin bir üzüntü canlı bi tanık Beni ölümle korkutamazsın Mahkeme kuramaz suçlu bi' sanık Ölmek var ama dönmek yok Beni kandıramazdın Gözlerime kadar işlemiş bir özlemi Artık saklayamazdım Beni hala anlayamazsın Sana bir daha katlanamazsam affet Yokluğun acı gerçek Ama sen diye diye harcanamazdım Zaten en güzel çiçekler Kör bahçıvanlara emanetmiş Tesadüf olamaz Belki bi' yanılgıdan ibarettik Sen kaç kere düştün boşluğa Yalnızlığı yanlışa mal ettin Sarf ettim yalnızlığı bile Oynamadık kumar ama kaybettik Geleceğimiz ısınsın diye Bu geçmişimizi çoktan yaktık biz Bu bataklıktan çıkalım derken Günden güne daha dibe battık biz Bazen doğru seçimi yapmak için Karanlığa dokunman gerekir Her şeyi bilsen bile Onlar için susman gerekir Durman gerekir Günden güne yanman gerekir Gerçekleşmeyen o masum hayallerinden Kaçman gerekir Yıllar geçse de umutlarımdan kaybetmedim (Kaybetmedim) Bin yıl sürse de Düştüm yollara vazgeçmedim O kadar parçama Nefret söylemi kaydetmedim (Kaydetmedim) Sana layık değil Ama ismini bile zikretmedim Mesafeleri anlatmak için Birer örnek olduk aşıklara ve Sen dünya kadar uzak olsan bile Engel değil bu yaklaşmana! Sen korkaksın Kaç kere düştün boşluklara Yanlışken daha yalnızsın hadi Yen şu gururunu yaklaş bana Yokluk gibisin Kalbimde bi boşluk gibi (Hı) Sözlerimde nefret Gözlerimde morluk gibi Yüreğimde ölülerden oluşan Bi' mezarlık var dünden beri Yavaş yavaş çekiliyo ruhum Gel bu savaştan kurtar beni