Bleke Lena

Bleke Lena Ik had je Zo graag eens gevoeld Maar jij zegt niet nee en niet ja Bleke Lena Ik smeek je Kies mij toch uit Kom naar mij, Bleke Leen, laat je gaan Elke dag zie ik haar in 't café, voorwaar Geschminkt en geolied zo fijn Maar ik durf niks te zeggen, nee, tegen haar Ze is te mooi en ze praat te stil voor mij Z'is zo breekbaar, ze lijkt wel van puur kristal Ze ruikt naar 't parfum van Dior En ik hou met de dag weer steeds meer van haar Maar als ik bij haar ben verveel ik me dood Bleke Lena Ik had je Zo graag eens gevoeld Maar jij zegt niet nee en niet ja Bleke Lena Ik smeek je Kies mij toch uit Kom naar mij, Bleke Leen, laat je gaan Alle jongens van 't dorp zijn verliefd op haar Ze voelen zich net zoals ik En we vragen ons af, hoe speelt zij dat klaar Maar er is er geen één die 't antwoord weet Ondertussen zit zij daar maar in 't café En praat met haar beste vriendin En dan gaat ze ten slotte naar huis, alleen Maar in gedachten gaan honderd jongens met haar mee Bleke Lena Ik had je Zo graag eens gevoeld Maar jij zegt niet nee en niet ja Bleke Lena Ik smeek je Kies mij toch uit Kom naar mij, Bleke Leen, laat je gaan