เสียดายของ

ฉันคิดว่าฝันกลางวันทันทีที่เห็นเธอ

ฉันนึกว่าเจอนางฟ้า

ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ไม่อาจหลบสายตา

มองแต่เธอไม่หยุด เพ้อสุด ๆ เกือบลืมหายใจ

นี่เธอดูดีไปหรือเปล่า

หรือเดินออกมาจากฝันของใคร

อย่างเธอแค่มองไม่ได้หรอก

ให้มองอย่างเดียวไม่ได้หรอก

พบคนโดนใจอย่างเธอ ถ้าไม่คุยกับเธอ

ฉันเสียดายของ

ปล่อยเธอผ่านไปไม่ได้หรอก

ไม่รู้จักเธอไม่ได้หรอก

แม้เราเพิ่งเคยพบกัน

แต่เธอได้ใจฉันไปครอบครอง

ฉันรู้ฉันธรรมดาเธอคงไม่สนใจ

ฉันรู้ว่าเกินจะคว้า

แม้คิดจะห้ามตัวเอง แต่เมื่อเธอหันมา

ดังถูกเธอสะกด ยิ้มสะกัด ไม่อาจห้ามใจ

นี่เธอดูดีไปหรือเปล่า

หรือเดินออกมาจากฝันของใคร

อย่างเธอแค่มองไม่ได้หรอก

ให้มองอย่างเดียวไม่ได้หรอก

พบคนโดนใจอย่างเธอ ถ้าไม่คุยกับเธอ

ฉันเสียดายของ

ปล่อยเธอผ่านไปไม่ได้หรอก

ไม่รู้จักเธอไม่ได้หรอก

แม้เราเพิ่งเคยพบกัน

แต่เธอได้ใจฉันไปครอบครอง

ยิ่งมองเท่าไรใจยิ่งสั่น

ยิ้มเธอมันทำให้ฉันละลาย

อย่างเธอแค่มองไม่ได้หรอก

ให้มองอย่างเดียวไม่ได้หรอก

พบคนโดนใจอย่างเธอ ถ้าไม่คุยกับเธอ

ฉันเสียดายของ

ปล่อยเธอผ่านไปไม่ได้หรอก

ไม่รู้จักเธอไม่ได้หรอก

แม้เราเพิ่งเคยพบกัน

แต่เธอถูกใจฉัน

อย่างเธอแค่มองไม่ได้หรอก

ให้มองอย่างเดียวไม่ได้หรอก

พบคนโดนใจอย่างเธอ ถ้าไม่คุยกับเธอ

ฉันเสียดายของ

ปล่อยเธอผ่านไปไม่ได้หรอก

ไม่รู้จักเธอไม่ได้หรอก

แม้เราเพิ่งเคยพบกัน

แต่เธอได้ใจฉันไปครอบครอง