Fríða náttin er ein eimur
Stjørnugrús, nú vaknar heimur
Nakin standi eg
Eina her.
Maður vakur men so styggur
Nærkast varisliga, hyggur
Taradimt er hár
Tinnuhúð.
Verð
Mín
Verð Mín
Verð Mín
Verð Mín
Undan fert tú eftir hæli
Bangin, stundar eftir sælu
Tøld eg fylgi tær
Verð hjá mær.
Nærkast hav og himmalrendur
Kveiktar skelva tínar hendur
Til tín komi inn
Nem við meg.
Verð
Mín
Verð Mín
Verð Mín
Verð Mín
Skrínið læsti, lykil fjaldi
Signaði ímóti galdri
Maður er mítt hav
Nátt er av
Tokkabundin hann meg fevnir
Nevnir meg ein eydnulut
Farin eru øll
Einsamøll
Verð
Mín
Verð Mín
Verð Mín
Verð Mín
Verð
Mín
VerðMín
Verð Mín
Verð Mín
Verð (Mín ham mítt hylki)
Mín (Eg sakni tað ikki)
Verð Mín, Verð Mín (Ein ham eitt hylki)
Verð Mín (Eg gloymi tað ikki)
Mín ham mítt hylki
Eg sakni tað ikki
Ein ham eitt hylki
Eg gloymi tað ikki
