Nie Wie Nikt

Jesteś sam gdy zapada zmrok Będziesz sam gdy Twe życie przeminie W starej szybie odbija się wzrok Kogoś kto od lat tak żyje Nie zagłuszy ciszy wina smak Nie pomniejszy żalu pusta butelka I rozumiesz, że przyjaciół brak Gdy jak kruche szkło serce pęka Nie wie nikt co się może stać Nie wie nikt co się jeszcze zdarzy Gdy ból skrzywi bladą twarz To i tak zostaniemy z tym sami Ja nie mówię, że to ma sens Ja nie twierdzę też, że to na nic Tylko życie tak trudne jest Potrzeba siły, by sobie z nim radzić To jest wielka tajemnica: Co dla kogo zapisane? W gwiazdy patrząc - nie odmienisz nic Więc dlaczego Właśnie dla mnie wymyśliłeś bajkę Panie, o człowieku, który sam przez życie musiał iść? Całkiem sam... Nie wie nikt co się może stać Nie wie nikt co się jeszcze zdarzy Gdy ból skrzywi bladą twarz To i tak zostaniemy z tym sami Ja nie mówię, że to ma sens Ja nie twierdzę, że to coś zmienia Tylko życie tak kruche jest Dużo daje i dużo odbiera Czy muszę tak przez życie iść - W pragnieniach topić życia smak? Nie wie nikt co się może stać Nie wie nikt co się jeszcze zdarzy Gdy ból skrzywi bladą twarz To i tak zostaniemy z tym sami Ja nie mówię, że to ma sens Ja nie twierdzą też, że to na nic Tylko życie tak trudne jest Potrzeba siły by sobie z nim radzić Ja nie mówię, że to ma sens Ja nie twierdzę, że to coś zmienia Tylko życie tak kruche jest Dużo daje i dużo odbiera