سونے دا کیل ماہیا
لوکاں دیاں رون اکھیاں
ساڈا روندا اے دل ماہیا
سونے دی اٹّ ماہیا
رب تینوں قلم دتا
ایہنے ظلم نہ لکھ ماہیا
چٹّے لوہے دے بنا دے چھاننے
بھکھ منظور کراں
چناں اکھیاں دے رہو سامنے
مصراں دی لا ڈھیری
قبر تے آجانا
دو لفظاں دی گل کیہڑی
پسروری کونڈے نی
سجناں دے دل ویکھے
ندیاں نلوں ڈھونگے نی
آسمان تے تارے نی
چن ماہی اپنے چنگے
دوجے ٹھگ ونجارے نی
