Yiasemi

Μοιάζει οικείο αυτό το σαλόνι Και η γάτα σου φαίνεται κάπως να με συμπαθεί Έχεις αφήσει ανοιχτή την οθόνη Και φωτίζεται το πρόσωπό σου μόνο από αυτή Η μουσική πως ξέρει να τρυπώνει Κάτω απ'το σκέπασμά σου και να με συμπονεί Που αναρωτιέμαι αν το φιλί μου σε λιγώνει Ή αν θα θέλεις να με δεις ξανά αύριο το πρωί Στο σώμα μου να σε βουλιάξω Να μην αδειάσω Όταν θα φεύγεις Στο σώμα μου να σε βουλιάξω Γιατί αδειάζω Όταν φεύγεις Όταν φεύγεις Αν δε μου έλεγες πως σου θυμίζω καλοκαίρι Αν σε εκείνο το πάρτι δε χορεύαμε αντικριστά Αν δεν παίρναμε εκείνο το φαλάφελ στο χέρι Τότε ίσως να 'ταν όλα πιο απλά Να μην ξεχνάς την τηλεόραση να κλείνεις Πριν σε πάρει ο ύπνος με τη γάτα αγκαλιά Κι εγώ πριν φτάσει το ταξί στην πόρτα θα σταθώ, θα σου πω Ωραία θα'ταν να με χόρευες ξανά Στο σώμα μου να σε βουλιάξω Να μην αδειάσω Όταν θα φεύγεις Στο σώμα να σε βουλιάξω Γιατί αδειάζω Τώρα που φεύγω Τώρα που φεύγω Χόρεψε με ξανά