An En Jan (Tot In De Dood)

Het schelden is vertrouwd en houdt je jong De woorden zijn al jarenlang versleten Het komt niet meer zo hard aan Zoals vroeger, toen 't begon Het is nu ook veel gauwer vergeten De kinderen spelen mee, ze zijn 't gewend Ze balanceren heel behendig in 't gevecht Ze weten: als je maar op je hoede bent En vader is wel gek maar echt niet slecht Het huilen heeft ook niet zoveel effect Door tranen is men niet meer zo bewogen't Getier komt heel spontaan en onbedekt Ook al is de tekst niet meer zo overwogen De gewoonte sloop er in, haast ongemerkt Je zou bijna kunnen spreken van een stijl En ook de mogelijkheden blijven onbeperkt En af en toe is het ook nog wel eens geil Want au fond is de basis heel erg sterk't Heeft elkanders leven sterk verbonden Ook al is 't schreeuwen soms een moeizaam werk't Heeft de liefde niet geschaad, maar wel geschonden Het is een kosmisch getreutel in de tijd En dus is zo 't aardse oponthoud gevuld En wat geeft het nou een klap of een verwijt De scherven worden toch niet meer verhuld En ze worden heus wel samen nog eens oud Ook al zien hun ogen 's morgens wel 's rood Ook al zijn hun tranen 's morgens wel eens koud Ze houden elkaar vast tot in de dood