ยามรัก

เมื่อยามรักน้ำต้มผักพันพรือก็หวาน

สิบโลน้ำตาลก็ยังไม่หวานเท่าความรักเรา

เจ้าผึ้งน้อยไต่ตอม กัดกินเกสรจนรักแห้งเฉา

หัวใจดวงเก่า ๆ หม้ายคนผันแล

โอบกอดเมื่อตอนนอนหลับ หว่างนี้หยับหันหลังให้

อากาศหนาวเย็นเพียงใดต้องพึ่งหมอนข้าง

นอนคนหน กินคนแห่งถามไรไม่แหลงก็พอรู้ทาง

ว่าใจนางนั้นเปลี่ยนไปเมื่อได้เจอเขา

 

อยู่กินกันเรามันลำบาก เธอเลยไม่ฝากอนาคต

จากความรักเป็นความรกรุงรังหัวใจ

มึงรู้หม้ายกูร้องไห้แทบทุกวัน

ไม่อยากจำเรื่องราวที่เคยผ่านมา

ลงทุนไปมากมาย แต่ไม่ได้อะไรกลับมา

เสียน้ำตาเสียเวลาเสียหน้าเสียใจ

 

หมดแรงเดินเหมือนโดนความผิดหวัง รั้งไว้

หมดแรงใจไม่กล้ารักใครอีกแล้ว

ยามรักมันดีทุกอย่าง

โอบกอดเมื่อตอนนอนหลับ หว่างนี้หยับหันหลังให้

อากาศหนาวเย็นเพียงใดต้องพึ่งหมอนข้าง

นอนคนหน กินคนแห่งถามไรไม่แหลงก็พอรู้ทาง

ว่าใจนางนั้นเปลี่ยนไปเมื่อได้เจอเขา

 

อยู่กินกันเรามันลำบาก เธอเลยไม่ฝากอนาคต

จากความรักเป็นความรกรุงรังหัวใจ

มึงรู้หม้ายกูร้องไห้แทบทุกวัน

ไม่อยากจำเรื่องราวที่เคยผ่านมา

ลงทุนไปมากมาย แต่ไม่ได้อะไรกลับมา

เสียน้ำตาเสียเวลาเสียหน้าเสียใจ

 

มึงรู้หม้ายกูร้องไห้แทบทุกวัน

ไม่อยากจำเรื่องราวที่เคยผ่านมา

ลงทุนไปมากมาย แต่ไม่ได้อะไรกลับมา

เสียน้ำตาเสียเวลาเสียหน้าเสียใจ

หมดแรงเดินเหมือนโดนความผิดหวัง รั้งไว้

หมดแรงใจไม่กล้ารักใครอีกแล้ว

ยามรักมันดีทุกอย่าง ยามรักมันดีทุกอย่าง

ยามรักมันดีทุกอย่าง