Gjin begjin

Dit is gjin begjin, it sân is langer as ik bin En ik rin al safolle langer as dizze dei mei Wat ik tsjin dy sizze sil dan, bliuw mar net De iensumens tikket as in klok yn myn holle En dyn hert fleant as in luchtballon op my ta Dit is gjin begjin, de trein giet om trije oere Middeis as de loft krekt yn hjerst ferkleuret En ik myn spoeken fan doe wer útdreaun ha Bliuw mar net, leafde is fier strân, in mis wurd En dyn hert dûnset as in kerrel yn myn mûle Dit is gjin begjin, ik bin net yn 'e trein stapt De wurden lizze op myn rêch, ik sykje om dy Bliuw mar net, allinne wêze is in rare tekken Fan sjonge om neat en springe yn 'e fjilden En dyn hert streamt as rein yn myn eagen Dit is gjin begjin, de see kin ik sa úttekenje As blau, mar hoefolle streamen wienen it net De fjoertoer knikt my altyd ta en ik wit wol Bliuw mar net, de rein hat smelle hannen hjir En dyn hert springt as in fonk yn myn fingers Dit is gjin begjin, de taal is dermei opholden Hoe sil ik it noch oanklaaie, de dize lûkt oan my Bliuw mar net, dit liif is in lang ferhaal om let Hjir lis ik, ik sjong wat foar my út, ik wachtsje En dyn hert raant as in stien yn myn hert