Himonanthos

Φθινόπωρο στον έρωτα Απόψε ανατέλλει Αρισμαρί και μέλι Μύρισαν τα βουνά Κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός Το χώμα το βρεγμένο Σαν κάρβουνο αναμμένο Η ομορφιά πονά Φιλί γυρεύω του ουρανού Κι αυτός μου δίνει στάχτη Μα απ' της καρδιάς τ' αδράχτι Σαν θέλω να κοπείς Σαλεύουν τα πορτόφυλλα Κι η κλειδωνιά γυρίζει Αέρας μου σφυρίζει Αν έρθεις, μην αργείς Γδύσου κι από τα μάτια μου Πάρε νερό και πλύσου Ο χωρισμός θυμήσου Είναι χειμωνανθός Τη λύπη την κατοίκησα Σε νύχτα και σε μέρα Σ' αφήνω στον αέρα Για να σε βρω στο φως Η αγάπη φόβους και όνειρα Δειπνά προτού ραγίσει Στου πόνου το ξωκλήσι Αγιάζει η ερημιά Κι εγώ μια θλίψη που ζητώ Για να με σημαδέψει Το φως πριν βασιλέψει Θα σ' αρνηθώ ξανά