Goed

Ik vind het moeilijk om zonder zielig te lijken Nu het uit is voor jou een liedje te schrijven Ja nja niet helemaal voor jou, ik doe het ook voor mezelf Het gaat natuurlijk over jou, Want het laatste dat ik wil dat je denkt dat ik jou probeer te paaien Maar goed het is bekent, 3 jaar, 3 maanden, 3 dagen Het waren mooie tijden, mij hoor je niet klagen Hele hoge pieken, diepe dalen Momenten van euforie, momenten dat wel baalde En ik zeg het je, je ziet het niet aan me Maar me hart breekt als ik jou zie, met die tranen En ik probeer het, je weet het Maar gevoelens tonen vind ik moeilijk vergeef me En nou is het allemaal achter de rug En met een goed gevoel kijk ik erop terug Vuur in me hart, Water in me bloed, Lucht in me longen, Aarde onder me voet Nu is het even moeilijk maar ik weet dat het moet Ik mag niet klagen, opzich gaat het goed (goed, goed, goed.) Die glimlach komt bij mij diep van binnen Om zoveel stroggels te doen, hoef ik niet meer te beginnen Me slechte karma is op dus ik kan alleen maar winnen Je hoort het aan me woorden en je ziet het in me zinnen Dus me vergooide liefde hoef ik niet meer terug Me vrouw, me kleine man geven me die liefde terug Ja, dus fok het ff met je, maken van nieuw leven 30 april 2004 huilde ik heel even En ik snapte het nooit, Al die vrouwen op de televisie die allemaal huilen wanneer ze blij waren Maar ik heb een traantje weg gepinkt Ben in evenwicht, Loop naar buiten met een irritante glimlach op me pan Kijk ik ben eindelijk tevreden, zelfs met mijn verleden En het gaat nu allemaal volgens plan Vuur in me hart, Water in me bloed, Lucht in me longen, Aarde onder me voet Soms zit ik met die stroggels, dat is hoe het moet Maar mij hoor je niet klagen, met mij gaat het goed (goed, goed, goed.) 18 augustus 2005, je had geen kracht meer in je lijf Je lag al weken lang in de hospital, We hadden tevergeefs gehoopt op een wondermiddel Toen Reggie me belde en het me meldde, was ik thuis Nam meteen een taxi, kwam aan in het ziekenhuis Tranen liepen bij de hele familie over onze wangen en kinnen Ik liep verdoofd je kamer binnen, kort nadat het was gebeurt En ik weet nog dat ik naar je keek, En dat het leek alsof er een deel uit mezelf werd gescheurd Zo voelde het toen Nu weet ik dat je nogsteeds een deel bent van mij Me moeders moeder, het is dubbel Is zou de pijn van 'losing you' zo weg willen blazen als poeder (pfft) Maar tegelijkertijd, weet ik dat die pijn er gewoon moet zijn Want de pijn is gelinkt aan de gedachte aan jou De gedachte aan jou weer aan de liefde voor jou En ik zal altijd van je houden En je nooit vergeten, ik zal je nooit vergeten Vuur in me hart, Water in me bloed, Lucht in me longen, Aarde onder me voet Ik heb ermee gestroggeld, het is blijkbaar hoe het moet Maar mij hoor je niet klagen, nu gaat het weer goed (goed, goed, goed.)