Ola Pernoun

Ό,τι έφτιαξε η ζωή, κι ό,τι προσπαθεί Ο,τι έφτασε ως εδώ, κι ό,τι γεννηθεί Ο λόγος που υπάρχω, όλα είν' αγάπη Μέρες, μέρες κι άλλες μέρες, κι από πάνω σκόνη Έτσι γράφει ο χρόνος, στο λευκό το χιόνι Σ' όλες τις στιγμές μας, πρώτη η αγάπη Η αγάπη, μόνο εκείνη, του ανθρώπου η μνήμη Κι όταν πάω να ξεχάσω, είσαι πάλι εκεί Κι όταν πάω να ξεπεράσω, είσαι πάλι εκεί Κι ό,τι φτάσω κι ό,τι χάσω, είσαι πάλι εκεί Η αγάπη Όλα περνούν Όλα καινούργια θα 'ρθουν Όλα περνούν Μόνο αυτή δε περνά, η αγάπη Όλα περνούν Οι νύχτες μέρες γεννούν Μα δε περνά Η μόνη αρρώστια – γιατρειά, η αγάπη Κι όπως φεύγουν οι χειμώνες, κι όπως προχωρά Ο κόσμος στους αιώνες, να πού προσκυνά Στις πιο μεγάλες μάχες, πρώτη η αγάπη Η αγάπη, μόνο εκείνη, του ανθρώπου η μνήμη Κι όταν πάω να ξεχάσω, είσαι πάλι εκεί Κι όταν πάω να ξεπεράσω, είσαι πάλι εκεί Κι ό,τι φτάσω κι ό,τι χάσω, είσαι πάλι εκεί Η αγάπη Όλα περνούν Όλα καινούργια θα 'ρθουν Όλα περνούν Μόνο αυτή δε περνά, η αγάπη Όλα περνούν Οι νύχτες μέρες γεννούν Μα δε περνά Η μόνη αρρώστια – γιατρειά, η αγάπη Η μόνη αρρώστια – γιατρειά, η αγάπη