O tren que me leva pola beira do Miño
Me leva e me leva polo meu camiño.
O tren vai andando pasiño a pasiño
E vaime levando cara o meu destiño.
Alguén pode ser que me espere na estación,
Na terra da felicidad.
Todo o que sexa amor e paz
O atoparei, eu o terei
Ca miña moza no meu lar.
O tren que me leva camiña e camiña
Vai botando fume, corre pola vía.
O río vai feito un mar de ledicias
No tren pouco a pouco volvo á miña Galicia.
Pasei moito tempo sen lar, lonxe de eiquí,
Foron mil noites cheas de soidá.
Falando coa xente pola mañá
Escoitarei e saberei
O que pasou polo meu lar.
O tren que me leva pola beira do Miño
Me leva e me leva polo meu camiño.
O tren vai andando pasiño a pasiño
E vaime levando cara o meu destiño.
Alguén pode ser que me espere na estación,
Na terra da felicidad.
Todo o que sexa amor e paz
O atoparei, eu o terei
Ca miña moza no meu lar.
