Mia Ellada Fos

Τα παντοτινά, θάλασσες, βουνά κι ό, τι αγαπώ, μέσα μου κρατώ τις ακρογιαλιές, σαν τις αγκαλιές μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν Βράχοι και σπηλιές, σπίτια με αυλές φύλλα και νερά, λόγια καθαρά κόσμος τρυφερός, μέγας και μικρός μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν Η πατρίδα αυτή, μήτρα ποιητή λύρα τραγουδιού κι αλμυρού φιλιού κέντημα χρυσό, πάνω σε κισσό μια Ελλάδα φως, πέτρα κι ουρανός Όλοι οι καιροί σκύβουν πάνω από τον Παρθενώνα Μες στους αιώνες τα μάρμαρα ακόμα σκοπούς τραγουδούν Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα Και στις Κυκλάδες με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν