Iluntzean

Egunero bezala

gehiegi pintatzen da,

aurpegiko sufrimendua

estali nahiean,

ispiluan aurrean

aurkitu ezinean,

izan nahi zuena ahaztuta

buruan bueltaka

institutoko garaiak

pareta atzean erretako kanutoak

barruan oihuka

portale ilun haietan,

mutilari emandako lehen musua

ilusio galduak,

irrifar behartuak,

jipoitutako bihotzean

egin dute eztanda,

sentitzeko ezina,

zauri guztien mina,

geroari aurpegiratuz

bizirik irauten

betiko minimoetan,

eguna iluntzean

mundakako portuan

zigarro bat eskuan

urrutira ihesi doa olatu gainean

bere izarra aurkitu

gehiago ez sufritu

irribarre egin bizirik sentitu