Keyiflenir
Güneşli bir pazar günü evindedir
Teker teker kaydırır resimleri ilk gençliğe
Ve sokakta akordeonla o eski şarkı çalar
Düşünceler serilir o kahve nevresimlere
İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği
Hiçbir şey, hiçbir ses kalmamış gibi
Bir çay koyar
Içinde bir karanfil eksik olmasın
Sokak susar
Kalır yine filmleriyle başbaşa
Yankılanır salonunda kendi iç sesi bile
Düşünceler serilir o kahve nevresimlere
İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği
Hiçbir şey, hiçbir ses kalmamış gibi
İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği
İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği
İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği
Hiçbir şey hiçbir ses kalmamış gibi
