Vakit Erken

Uzakta gördüğüm yıldızı ararken

Bir parkta kurulan hayale dalarken

Yolumu unuttum yolum daha varken

Kayboldum demek için henüz vakit erken

İnandığım gözler sonumu sorarken

Özlediğim teninde güneş batarken

Yeni bir bulutta çiçek açarken

Kaybettim demek için henüz vakit erken

Kayıplarımda hep sen varsın başkalarına pay edilmesin

Yazdıklarımda seni anlattım bu aklından hiç silinmesin

Geçmişine baktığında çocukluğun kadar temiz misin

Yok ettiğin hayaller varken sen baya bir keyiflisin

Her gece sesin gelir sanki yerli yersiz su kulağıma

Sebebi yokken düşmüştüm bir anda gönül batağına

Adını ezberleyen yıldızlarım çıkartmaz beni sabahına

Kuruttuğun bu kalp tekrar kanar mı pişmanım masalına

Uzakta gördüğüm yıldızı ararken

Bir parkta kurulan hayale dalarken

Yolumu unuttum yolum daha varken

Kayboldum demek için henüz vakit erken

İnandığım gözler sonumu sorarken

Özlediğim teninde güneş batarken

Yeni bir bulutta çiçek açarken

Kaybettim demek için henüz vakit erken

Yabancı gelmez artık alıştığım o soğuk bakışların

Tekrar yanmaz benim için söndürdüğün parlak ışıkların

Huzuruna bile inanmam ayrı geçip giden sabahların

Eminim ki hala çok şey anlatır göz altlarımın morlukları

Merak etmem bundan sonra ıslak saçlarını kim tarar

Göz yaşlarına ortak olurken sol omzunu dağ yapar

Aklımda kalan sayısız anın geride sadece can yakar

Unutma ki Söylenen her yalan elbet bir gün ortaya çıkar

Uzakta gördüğüm yıldızı ararken

Bir parkta kurulan hayale dalarken

Yolumu unuttum yolum daha varken

Kayboldum demek için henüz vakit erken

İnandığım gözler sonumu sorarken

Özlediğim teninde güneş batarken

Yeni bir bulutta çiçek açarken

Kaybettim demek için henüz vakit erken

Uzakta gördüğüm yıldızı ararken

Bir parkta kurulan hayale dalarken

Yolumu unuttum yolum daha varken

Kayboldum demek için henüz vakit erken

İnandığım gözler sonumu sorarken

Özlediğim teninde güneş batarken

Yeni bir bulutta çiçek açarken

Kaybettim demek için henüz vakit erken