Willem's Reis

Er zijn zo veel verhalen, van ‘t leed in Passendaele,

Ja heel de streek hier kreeg haar deel, Van oorlogsgruwel veel te veel

En vergeten gaat dat niet, Hoor nu mijn lied

Uit Canada terug gekomen, dat 't land was van zijn dromen

De plicht bracht hem naar Vlaanderen weer, de vrijheid van zijn land ter eer.

Met zovelen kwamen ze, ook Willem van Geluwe

Op 21 jaren, verliet hij Roeselare,

Vertrok haast op de bonnefooi op zoek naar goed en plooi

't werd hem zo schoon voorgesteld, veel land ginds, en geld

En hoe 't hem is gevaren al in die 3, 4 jaren

Het blijft verborgen voor ons oog, wat hem aldaar bewoog

Maar de liefde vond hij wel bij Edith Femel

Toch moest hij haar verlaten, zoals zoveel soldaten

Het leven nam te snel een keer, het deed zijn hart zo zeer

Het afscheid was vol verdriet, want mee kon zij niet.

Eind oktober 17, er kwam geen maand meer nadien.

Voor Willem was ‘t de laatste dag dat hij het licht nog zag

Een geweerschot velde hem, voor goed zweeg zijn stem.

Zo Eindigde Willem’s reis, Al op een dag zo grijs in

Het zicht van waar hij ooit vertrok, Daar viel hij als een blok

Maar zijn naam leeft 2 maal voort, op de Menenpoort

Er zijn zo veel verhalen, van ‘t leed in Passendaele,

Ja heel de streek hier kreeg haar deel, Van oorlogsgruwel veel te veel

Maar wie hier het leven liet, vergeten wij niet